Fly4free.pl

Po wizycie w Firgas zrobiliśmy krótkie przystanki w Moya, Santa Maria de Guia, Gáldar, Agaete i ostatecznie dotarliśmy do Puerto de las Nieves. W mojej ocenie miejscowości Moya, Santa Maria de Guia i Agaete to typowe małe miasteczka kanaryjskie i nie warto tracić na nie czasu. Szczerze mówiąc gdyby nie kilka zrobionych fotografii już nawet nie pamiętałabym jak wyglądały …






- "To może jakaś krótka przerwa na tapas w Gáldar"?
- "Dlaczego nie!".

Mój mąż ma nos prawdziwego poszukiwacza skarbów. W tym przypadku "wypatrzył" lokal, w którym nie sposób było doszukać się przy stoliku turystów, brak było karty menu, brak osoby w lokalu, która władałaby językiem innym niż hiszpański - czyli lokal jak najbardziej przez nas pożądany. Łamanym hiszpańskim udało mi się zamówić małe co nieco.
Po szybkiej konsumpcji poszłam uregulować rachunek:
- "Nie, nie nie, to prezent od firmy - następnym razem Pani zapłaci. Gdzie nocujecie?".
- "Nie ma takiej możliwości - płacę! Poza tym nocujemy aż w Telde!!"
- "Absolutnie nie chcę pieniędzy!!!"
- "OK. To w takim wypadku chociaż zapłacę Panu za piwo - proszę!!"
- "NIE - to na koszt firmy!!!".

Kto by pomyślał ... Czy takie rzeczy są możliwe w restauracji w Polsce?




Typowa kanaryjska przekąska to papas arrugadas czyli małe solone ziemniaczki z sosem mojo rojo

Najdłużej zatrzymaliśmy się w Puerto de las Nieves – małej rybackiej miejscowości i przy tym bardzo klimatycznej. Znajduje się tutaj bardzo ładna promenada i zatoczka utworzona z wody oceanicznej. Miasteczko słynęło do niedawna z formacji skalnej zwanej Dedo de Dios tj. palec boży, jednakże kilka lat temu na skutek burzy woda strąciła iglicę przypominającą palec i pozostała tylko część skały, która całej dłoni już niestety nie przypomina.


Teneryfa i Pico del Teide w tle





Dla zainteresowanych - stąd odpływają promy na Teneryfę.





Część 4
15/01/2016 (piątek) – Mirador el Guriete - La Fortaleza de Ansite – Santa Lucia – San Bartolome – Mirador de Fataga – Amadores/Puerto Rico - Puerto de Mogan

Spośród odwiedzonych w tym dniu miejscowości na szczególną uwagę zasługuje ostatnie. W przypadku krótszego pobytu niż nasz na Gran Canarii można pominąć zwiedzanie Santa Lucia i San Bartolome – dojazd jest dość długotrwały, bowiem miejscowości te są położone w górach, a na miejscu znajdujemy bardzo małe, typowe kanaryjskie miasteczka. Zaletą takiej wycieczki może być jednakże malownicza trasa górska. W górach jest też parę wyznaczonych szlaków pieszych, które biorąc pod uwagę krajobrazy mogą okazać się interesujące (my akurat tym razem nie mieliśmy okazji przejść żadnego spośród nich).

Po drodze zatrzymaliśmy się przy punkcie widokowym Mirador el Guriete, a dalej w La Fortaleza – to jedno z ważniejszych miejsc archeologicznych na GC. Będąc już na miejscu nie należy zwracać uwagi na krzyczącego wewnątrz lenia „nie chcę mi się tam wspinać” i mimo wszystko wdrapać się po niezbyt długiej skalistej ścieżce docierającej do wnętrza formacji skalnej z wydrążoną jaskinią, a raczej tunelem, bowiem dochodząc do tego wydrążonego w skale „mieszkania” po drugiej stronie roztacza się widok na drugą stronę wąwozu. Niestety fotografowi nie chciało się ze mną wspinać stąd to miejsce nie zostało udokumentowane, a szkoda ;).









Do Santa Lucia dotarliśmy nie bez problemów – skręcając w stronę tego miasta minęliśmy bez większej refleksji, choć mimo wszystko z pewną obawą, znak z napisem: carretera cerrada na żółtym tle. Nasze obawy nie okazały się płonne: kilka kilometrów dalej natrafiliśmy na podobny znak, lecz tym razem pofatygowano się, aby dopisać też po angielsku tłumaczenie czyli road closed – albo zakładają, że na GC przylatują wyłącznie Hiszpanie albo wszyscy turyści znają hiszpański? ;) Zatem cóż było robić - trzeba było zawracać …









Opuszczając góry i kierując się w stronę Maspalomas zatrzymaliśmy się przy Mirador de Fataga, z którego rozciąga się ciekawy widok nie tylko na góry, ale przede wszystkim na rozległe wydmy w Maspalomas.



Jak można opisać Puerto Rico? Biorąc pod uwagę nazwę skojarzenia powinny być raczej przyjemne. Takie były i moje, ale …
Tutejsze kurorty powstały zapewne razem ze wznoszeniem hoteli i chyba tylko na hotelach stoją, bowiem nie ma tam niczego więcej poza dość zatłoczoną plażą. Próżno szukać tu centrum historycznego czy ulicy handlowej, no może nie licząc małego centrum z tanią chińszczyzną, SuperDino i barami z English Food (chyba, że nie spenetrowaliśmy Puerto Rico i Amadores wystarczająco skrupulatnie). Oczywiście nie chcąc zniechęcać plażowiczów zaznaczam, że plaża, którą odwiedziliśmy będąc w tym rejonie, tj. plaża Amadores (zdjęcia poniżej) lokalizuje się w swego rodzaju zatoce, wygląda bardzo ładnie oraz atrakcyjnie i amatorom plażowania może przypaść do gustu. Jeżeli o mnie chodzi to uważam ten punkt za jeden z mniej atrakcyjnych, które odwiedziliśmy na wyspie. To co zwróciło naszą uwagę to fakt, że Puerto Rico rozlokowało się w swego rodzaju szerokiej dolinie, a hotele powstały właśnie na zboczach skał – ciekawie to wyglądało i firmy budowlane naprawdę miały tu co robić.





Puerto de Mogan rekompensuje nam mniej atrakcyjne wcześniejsze punkty podróży. W przewodniku napisano, że Puerto de Mogan zwane jest małą Wenecją. Osobiście uważam to za lekką przesadę, ale faktem jest, że część domów w miasteczku jest położona na wodzie, połączona mostami przerzuconymi przez wodne kanały i z przyjemnością spaceruje się pomiędzy bielonymi domami przyozdobionymi kwiatami.









Znajdujemy tutaj także dzikie skaliste wybrzeże będące idealnym miejscem dla zrobienia kilku ciekawych zdjęć.






16/01/2016 (sobota) – Telde – Jaskinia Cuatro Puertas – Ingenio - Agüimes – Wąwóz Guayadeque - Caldera de Bandama

Telde to dawna stolica wyspy – my z San Antonio, gdzie wynajęliśmy mieszkanie, mieliśmy tu bardzo blisko. Wybierając się na zwiedzanie tego miasta samochód można zostawić przy parku San Juan, który znajduje się przy starówce. W tej okolicy jest także supermarket HiperDino z podziemnym parkingiem.

Zwiedzanie warto rozpocząć od dzielnicy San Juan, której najważniejszą cześć stanowi Plaza de San Juan.







Od placu odchodzi brukowana ulica Ines Chemida, która prowadzi do dzielnicy San Francisco – bardzo spokojnej i cichej, wręcz zapomnianej, nie ma tam bowiem żadnych restauracji czy sklepów, ale naprawdę warto przespacerować się tymi cichymi uliczkami. Na jej długości po lewej stronie ciągnie się akwedukt; w jej centralnej części - Plaza San Francisco stoi fontanna, a w rogu wznosi się niewielki kościółek.




Ines Chemida



Najnowsza dzielnica Telde to San Gregorio z restauracjami i sklepami, jednakże my szybko stamtąd uciekliśmy – nie była ona na tyle interesująca, aby poświęcać jej więcej uwagi (w porównaniu chociażby z Trianą w Las Palmas de GC).

Będąc w Telde można także zajrzeć do parku San Juan, w którym znajduje się plac zabaw, stary cmentarz oraz ścianka wspinaczkowa.

Z Telde pojechaliśmy do pobliskiej miejscowości Cuatro Puertas, w której znajduje się Jaskinia Cuatro Puertas. By tam dojechać należy skręcić z głównej drogi zgodnie ze znakiem (jadąc z Telde w lewo) – należy jechać pod górę aż do końca asfaltowej jezdni i dalej trzeba podejść pieszo żwirowaną i kamienistą drogą po lewej stronie (nie ma tam bowiem wskazówek jak dojść do jaskini). Wstęp jest wolny o każdej porze i ogólnodostępny, brak jest bramek wejściowych.





Po wizycie w Ingenio byliśmy już trochę zniechęceni odwiedzaniem kolejnych typowych kanaryjskich miejscowości i stwierdziliśmy, że z wycieczki do Agüimes, które miało być naszym następnym przystankiem, rezygnujemy.


Kościół w Ingenio



Ostatecznie (i całe szczęście!) sugerując się opisem miasta w naszym przewodniku oraz niewielką odległością dzielącą obie miejscowości ostatecznie pojechaliśmy do Agüimes i nie rozczarowaliśmy się. W Agüimes znajduje się dość rozległa starówka z typowymi kanaryjskimi domami i przyjemnie pokrążyć wąskimi uliczkami natykając się co jakiś czas na ukryte w wąskich zaułkach liczne rzeźby.









Pomiędzy Ingenio a Agüimes rozciąga się bardzo zielony wąwóz Guayadeque – to jeden z punktów na mapie Gran Canarii, które warto odwiedzić. Co ciekawe w tych skalistych zboczach wąwozu wciąż mieszkają ludzie. W celu posilenia się można zajrzeć do lokalnej restauracji, w której natknęliśmy się na tłumy hucznie świętujących kanaryjczyków.



Na koniec dnia odbiliśmy do Caldera de Bandama czyli pozostałości po eksplozji wulkanu. Ów krater wulkaniczny można obserwować z Pico de Bandama, gdzie można dojechać na sam wierzchołek, a kręta droga kończy się rondem, gdzie można zostawić samochód.



Poniżej w sąsiedztwie krateru znajduje się pole golfowe.



Po drodze chcieliśmy "zahaczyć" o winnicę Bodega de San Juan znajdującą się po lewej stronie drogi zjeżdżając z Caldera de Bandama, jednakże powiedziano nam, że winnica jest zamknięta – trudno powiedzieć, czy tymczasowo, ale wyglądała na raczej opuszczoną i zaniedbaną.

17/01/2016 (niedziela) – Maspalomas – Arguineguin



Jak na niedzielę przystało trzeba w końcu poleniuchować, bo okaże się, że wrócimy z urlopu bardziej zmęczeni niż byliśmy w chwili rozpoczęcia wakacji – a zatem plaża.



No może nie do końca, bowiem pojechaliśmy do Las Meloneras, gdzie zostawiliśmy samochód i pieszo udaliśmy się w stronę promenady prowadzącej do Rezerwatu Wydm mijając po drodze latarnię morską.